Hvítt steypujárn: Rétt eins og sykurinn sem við setjum í te, leysist kolefnið alveg upp í fljótandi járni. Ef ekki er hægt að skilja þetta kolefni sem er uppleyst í vökvanum frá fljótandi járni á meðan steypujárnið storknar, en helst alveg uppleyst í byggingunni, köllum við uppbygginguna sem myndast hvítt steypujárn. Hvítt steypujárn, sem hefur mjög brothætta uppbyggingu, er kallað hvítt steypujárn vegna þess að það sýnir skæran, hvítan lit þegar það er brotið.
Grátt steypujárn: Á meðan fljótandi steypujárnið storknar getur kolefnið sem er leyst upp í fljótandi málmi, eins og sykur í tei, komið fram sem sérstakur fasi við storknun. Þegar við skoðum slíka byggingu í smásjá sjáum við að kolefnið hefur brotnað niður í aðskilda byggingu sem sést með berum augum, í formi grafíts. Þessa tegund af steypujárni köllum við grátt steypujárn, því þegar þessi uppbygging, þar sem kolefnið kemur fyrir í lamellum, það er að segja í lögum, er brotið, kemur fram daufur og grár litur.
Spotted steypujárn: Hvítu steypujárnin sem við nefndum hér að ofan birtast við hröð kælingu en gráu steypujárnin birtast við tiltölulega hægari kælingu. Ef kælingarhraði steypta hlutans fellur saman við svið þar sem umskiptin frá hvítu til gráu eiga sér stað, er hægt að sjá að grá og hvít bygging birtast saman. Við köllum þessi steypujárn flekkótt því þegar við brjótum slíkt stykki birtast gráir hólmar á hvítum grunni.
Hert steypujárn: Þessi tegund af steypujárni er í raun storknað sem hvítt steypujárn. Með öðrum orðum, storknun steypujárnsins er tryggð þannig að kolefnið helst alveg uppleyst í uppbyggingunni. Síðan er storknað hvíta steypujárnið hitameðhöndlað þannig að kolefnið sem er leyst upp í uppbyggingunni er aðskilið frá uppbyggingunni. Eftir þessa hitameðferð sjáum við að kolefnið kemur fram sem óreglulega lagaðar kúlur, í þyrpingum.
Til viðbótar við þessa flokkun, ef kolefnið gat aðskilið sig frá uppbyggingunni vegna storknunar (eins og í gráu steypujárni), getum við gert aðra flokkun með því að skoða formlega eiginleika grafítsins sem myndast:
Grátt (lamellart graphite) steypujárn: Ef kolefnið hefur storknað og myndað lagskipt grafítbyggingu eins og kálblöð, vísum við til steypujárns eins og grátt eða lamellar grafítsteypujárn. Við getum storknað þessa uppbyggingu, sem á sér stað í málmblöndur þar sem súrefni og brennisteinn er tiltölulega hátt, án þess að sýna mikla rýrnunartilhneigingu vegna mikillar varmaleiðni.
Kúlulaga grafítsteypujárn: Eins og nafnið gefur til kynna sjáum við að í þessari uppbyggingu birtist kolefni sem kúlulaga grafítkúlur. Til þess að grafít geti brotnað niður í kúlulaga byggingu frekar en lamellarbyggingu þarf súrefni og brennisteinn í vökvanum að minnka niður fyrir ákveðið magn. Þess vegna meðhöndlum við fljótandi málminn með magnesíum, sem getur brugðist mjög hratt við súrefni og brennisteini, þegar við framleiðum kúlulaga grafítsteypujárni og hellum því síðan í mót.
Vermicular grafítsteypujárn: Ef magnesíummeðferðin sem notuð er við framleiðslu á kúlulaga grafítsteypujárni er ófullnægjandi og grafítið er ekki hægt að kúlulaga að fullu, getur þessi grafítbygging, sem við köllum vermicular (eða samningur), komið fram. Vermicular grafít, sem er bráðabirgðaform milli lamellar og kúlulaga grafítgerða, veitir ekki aðeins steypujárni háa vélræna eiginleika kúlugrafíts, heldur dregur það einnig úr rýrnunartilhneigingu þökk sé mikilli hitaleiðni þess. Þessi uppbygging, sem er talin mistök við framleiðslu á kúlulaga grafítsteypujárni, er viljandi steypt af mörgum steypuhúsum vegna þeirra kosta sem nefndir eru hér að ofan.
Pósttími: 29. mars 2023